Στους πρόποδες της Τσούκας με τον κάμπο να ξεκινάει από τη ρίζα του βουνού, σε υψόμετρο 1100 μέτρων περίπου και σε απόσταση 25 χιλ. από τα Καλάβρυτα, βρίσκεται ένα γραφικό χωριουδάκι, το Σιγούνι. Ορεινό και παλιότερα δυσπρόσιτο, ειδικά κατά τη χειμερινή περίοδο, φιλοξενεί σήμερα περίπου 50 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται αποκλειστικά με γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες.

Καλά μελετημένο από άποψη στρατηγικής θέσης, εφόσον η φυσική του κοιλάδα προδίδει τον όποιο «επισκέπτη» και τα γύρω βουνά προσφέρουν φυσικό καταφύγιο και προστασία για τους κατοίκους του.

Άνηκε στο Δήμο Σουδενών με το Β.Δ. της 8ης Απριλίου 1835 και με αρχική σύσταση 219 κατοίκους.

Λεύκα

Σε απόσταση 27 χιλ. από το Σιγούνι βρίκεται ο οικισμός της Λεύκας. Σύμφωνα με το ίδιο Β.Δ. (8 Απριλίου 1835) άνηκε στο Δήμο Σουδενών, με 37 κατοίκους.

Περιτριγυρισμένη από τον «Δουνιτσέικο λόγγο» -Δούνιτσα ήταν η αρχική ονομασία της Λεύκας- και με τον Αη-Νικόλα στην είσοδο του χωριού, η Λεύκα αποτελεί μια από τις ωραιότερες φυσικές ομορφιές του τόπου. Παλιότερα αποτελούσε ανεξάρτητο κοινοτικό διαμέρισμα που η ευημερία του βασιζόταν στην γεωργία και στην κτηνοτροφία.

Σήμερα μετά τη μαζική μετακίνηση προς τα αστικά κέντρα, φιλοξενεί μόνο 6 κατοίκους που μένουν πιστοί στο παραδοσιακό τρόπο ζωής και επιμένουν στη συνέχιση της διαδρομής του χωριού τους.

Ο επισκέπτης της Λεύκας έχει την ευκαιρία να θαυμάσει τη παρθένα φυσική ομορφιά που του προσφέρει απλόχερα το χωριό αλλά και να συνειδητοποιήσει την ευθύνη όλων μας για την εγκατάλειψη και την ερημιά τους.