Το Τοπικό Διαμέρισμα Κρυονερίου βρίσκεται στην πλαγιά ενός λόφου, σε υψόμετρο 758 μ., στον οδικό άξονα Καλαβρύτων - Πατρών και 19 χμ. περίπου έξω από τα Καλάβρυτα.
Το Κρυονέρι πήρε το όνομά του από τα πολλά νερά που αναβλύζουν στην κεντρική πλατεία του χωριού. Η ονομασία αυτή αντικατέστησε το 1955 το όνομα Ασάνι που μάλλον έχει τούρκικη ή αρβανίτικη προέλευση. Σύμφωνα με απόψεις παλαιοτέρων, η αρχική τοποθεσία του χωριού βρισκόταν νότια της σημερινής, όπως μαρτυρά και η ονομασία Κονάκια, η οποία διατηρείται ακόμη και σήμερα για την περιοχή αυτή.
Μετά την ίδρυση τoυ ελληνικού κράτους ανήκε, μαζί με τα άλλα γειτονικά χωριά, στο Δήμο Λαπαθών. Αυτόνομη κοινότητα έγινε το 1912, στα πλαίσια της διοικητικής αποκέντρωσης που εφάρμοσε η κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου, για να ενταχθεί το 1998 στο Δήμο Καλαβρύτων, σύμφωνα με το νόμο «Ιωάννης Καποδίστριας». Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 110 κατοίκους. Στα χρόνια πριν το 1950 είχε περίπου 300 κατοίκους, οι οποίοι ήταν σχεδόν αποκλειστικά γεωργοί ή κτηνοτρόφοι. Στο χωριό λειτουργούσαν Δημ. Σχολείο, καφεπαντοπωλείο, νερόμυλος και χάνι. Μετά το 1950, όταν άρχισε η μαζική μετακίνηση των κατοίκων της υπαίθρου προς τα αστικά κέντρα, ο πληθυσμός του σταδιακά μειώθηκε για να φτάσει σήμερα να έχει λιγότερους από 50 κατοίκους, στην πλειοψηφία τους συνταξιούχους, κυρίως του ΟΓΑ. Ο μικρός αριθμός κατοίκων έχει ως αποτέλεσμα να μη λειτουργεί καμία δημόσια υπηρεσία στο χωριό και οι κάτοικοι του να εξυπηρετούνται από τις Δημόσιες υπηρεσίες που εδρεύουν στα Καλάβρυτα, με τα οποία συνδέεται συγκοινωνιακά με λεωφορεία του ΚΤΕΛ. Αν και είναι θαυμάσιο παραθεριστικό κέντρο δεν υπάρχουν στο χωριό ενοικιαζόμενα δωμάτια. Οι όποιες ανάγκες προκύψουν μπορούν να καλυφθούν από ενοικιαζόμενα δωμάτια που υπάρχουν σε απόσταση 2χλμ., στο διπλανό χωριό, Μάνεσι. Πολλοί καταγόμενοι από το χωριό όμως έχουν επισκευάσει τα πατρικά τους σπίτια με αποτέλεσμα το Κρυονέρι να έχει όψη σύγχρονου χωριού και το επισκέπτονται τακτικά.
Το κυριότερο χαρακτηριστικό του χωριού είναι η πέτρινη βρύση με τους έξι κρουνούς που κατασκευάστηκε το 1911 με δαπάνη των τότε κατοίκων του.
Το χωριό διαθέτει Λαογραφικό Μουσείο που ιδρύθηκε το 2012 με πρωτοβουλία του Συλλόγου Κρυονεριτών και στο οποίο φυλάσσονται αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοί του τις παλαιότερες εποχές, στις εργασίες τους. Το Μουσείο στεγάζεται στο κτήριο του παλιού Δημοτικό Σχολείου που σταμάτησε να λειτουργεί το 1977.
Μπροστά στο χωριό απλώνεται μια ειδυλλιακή κοιλάδα που τη διασχίζει
παραπόταμος του Σελινούντα με τα πολλά πλατάνια που φύονται σε όλο του το μήκος και το γραφικό γεφύρι που κατασκευάστηκε περίπου το 1955.
Σημαντικό ρόλο παίζει στο χωριό το μοναδικό καφενείο που βρίσκεται δίπλα στην πέτρινη βρύση. Είναι το σημείο συνάντησης των κατοίκων του και το «κέντρο» του χωριού. Το καφενείο σήμερα έχει εκσυγχρονιστεί και λειτουργεί και ως κατάστημα εστίασης.
Το χωριό γιορτάζει στις 26 Ιουλίου, της Αγίας Παρασκευής, στη μνήμη της οποίας είναι αφιερωμένη η πετρόχτιστη εκκλησία του. Ανεγέρθηκε σε οικόπεδα που παραχωρήθηκαν δωρεάν για το σκοπό αυτό από τους κατοίκους του χωριού με προσωπική εργασία και δαπάνη των κατοίκων του και εγκαινιάστηκε στις 26 Ιουλίου 1952. Μέχρι τότε τα λατρευτικά και θρησκευτικά καθήκοντα των κατοίκων του χωριού εξυπηρετούνταν από την «παλιά εκκλησία» που βρισκόταν στο χώρο του νεκροταφείου η οποία κατεδαφίστηκε λόγω παλαιότητας στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Διατηρήθηκε μόνο το πλακόστρωτο δάπεδό της στο κέντρο της οποίας υπάρχει σκαλίσμένος σε πέτρα ο Δικέφαλος αετός, δείγμα της παλαιότητας του ναού.
Εκτός από την κεντρική εκκλησία υπάρχουν ακόμη τα ξωκλήσια της Παναγίας, του Αγίου Κωνσταντίνου και του Αγίου Νικολάου.
Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης στο χωριό ο Σύλλογος των απανταχού Κρυονεριτών με μεγάλη δραστηριότητα τόσο σε εκτέλεση διαφόρων έργων όσο και στον πολιτιστικό τομέα με τις εκδηλώσεις που διοργανώνει.
Οι μικροί φίλοι ή επισκέπτες του χωριού μπορούν να διασκεδάσουν στην παιδική χαρά που δημιουργήθηκε, συντηρείται και βελτιώνεται συνεχώς από το σύλλογο Κρυονεριτών στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του.
Συμπέρασμα: Το Κρυονέρι είναι ένα από τα χωριά που αξίζει να το επισκεφτεί κανείς.
Τσάμης Γιώργος και Ντάλας Κων/νος (πρόεδρος)