Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 1070 μέτρων βόρεια των Καλαβρύτων από τα οποία και απέχει 10 χλμ. Το 1884, η Κερπινή, με Β.Δ (Βασιλικό Διάταγμα), ανακηρύχθηκε Δήμος με δέκα (10) όμορφα χωριά ο πληθυσμός των οποίων έφτανε τους εφτακόσιους ογδόντα (780) κατοίκους συνολικά.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, το χωριό υπέστη καταστροφές, λεηλασίες, πυρκαγιές παρ’ όλα αυτά από τα σπίτια της εποχής εκείνης πολλά διατηρούν τις πολεμίστρες τους και κάποια εξ αυτών σώζονται ακόμη και σήμερα. Συγκεκριμένα ο πύργος των Ζαϊμαίων και δύο (2) πετρόμυλοι χαλάσματα μεν, ικανά δε να θυμίζουν καθημερινά την ιστορία του τόπου. Επιπλέον, είκοσι έξι (26) εκκλησίες η μία εκ των οποίων, ο Άγιος Νικόλαος, κτίστηκε στα χρόνια των Ενετών και χρονολογείται στα 550 χρόνια περίπου.

Λόγω της πλεονεκτικής του θέσης προς τον ήλιο, το χωριό στερείται υγρασίας προσφέροντας στους κατοίκους του το καλύτερο δυνατό κλίμα.

Στις 8/12/1943 τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής κατέστρεψαν εκτέλεσαν μαζικά 37 άνδρες κατοίκους του χωριού ηλικίας από 17 έως 77 ετών, ενώ ο συνολικός αριθμός και κατέστρεψαν ολοσχερώς το χωριό, αφού πρώτα λεηλάτησαν τα σπίτια και άρπαξαν ότι βρήκαν.

Στη μνήμη των εκτελεσθέντων κατοίκων της Κερπινής ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος του χωριού ανήγειρε στον Τόπο της Εκτέλεσης Μνημείο όπου κάθε χρόνο πραγματοποιείται εκδήλωση προς τιμήν των θυμάτων.