Κοντά στις όχθες του ποταμού Σελινούντα και σε απόσταση 30 χλμ. από την πόλη των Καλαβρύτων βρίσκεται η Ιερά Μονή Μακελλαριάς, η οποία είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Χτίστηκε από το στρατηγό του Ιουστινιανού Βελισσάριο το 532 μ.Χ., όπως φαίνεται από επιγραφή που σώζεται μέχρι σήμερα, ώστε να εξιλεωθεί από τη σφαγή κατά την περίφημη «Στάση του Νίκα» στην Κωνσταντινούπολη. Στο μέσο του μοναστηριού είναι χτισμένος ο ναός της Παναγίας, βυζαντινού ρυθμού, σταυροειδής με ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο, πάνω στο οποίο βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Είναι έργο βυζαντινής εποχής που θαυμάζεται από όλους, γιατί όπου κι αν σταθεί ο προσκυνητής τα μάτια Της είναι γυρισμένα προς αυτόν. Το μοναστήρι καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1458, και ανακαινίστηκε από τον ιερομόναχο Νεόφυτο. Το αρχικό όνομα του μοναστηριού ήταν Παναγία η Λιθοστρωτιώτισσα, επειδή είναι χτισμένο πάνω σε βράχο. Το όνομα «Μακελλαριά» το μοναστήρι το πήρε από το μακελειό που έγινε, όταν πήγαν να το κατακτήσουν οι Τούρκοι το 1458, οπότε και το κατέλαβαν και σκότωσαν τους μοναχούς που βρίσκονταν εκεί. Μετά την καταστροφή οι πατέρες αποφάσισαν να χτίσουν το μοναστήρι χαμηλότερα σε μια σπηλιά για να προστατεύονται από τις καιρικές συνθήκες. Οι άνθρωποι του συνεργείου που ανέλαβε την κατασκευή του, έβρισκαν κάθε πρωί τα κτίρια τους χαλασμένα και τα εργαλεία τους πάνω στο βράχο που είναι το σημερινό μοναστήρι. Μετά από συζητήσεις και διαφωνίες αποφάσισαν να χτίσουν εκεί που ήταν τα υλικά και τα εργαλεία τους. Ανοίγοντας τα θεμέλια βρήκαν ένα χωμάτινο κιούπι με λάδι, το οποίο σώζεται μέχρι και σήμερα, και την εικόνα της Παναγίας.
Σε επόμενη επίθεση των Τούρκων, η παράδοση θέλει τους Τούρκους να απωθούνται από τους μοναχούς και τους υποτακτικούς που βρίσκονταν εκεί και τον ηγούμενο της μονής να κάνει συμφωνία με το στρατηγό των Τούρκων πως, αν σπάσει το καντήλι που θα πετάξουν στο βράχο, τότε θα παραδοθούν, αν όμως δεν σπάσει θα γυρίσουν να φύγουν χωρίς να κάψουν το μοναστήρι. Έτσι κι έγινε, πέταξε ο ηγούμενος το καντήλι της Παναγίας στο βράχο, κατέβηκαν δυο Τούρκοι στρατιώτες και το βρήκαν να κρέμεται από ένα κλαδί ενός δέντρου. Το ανέβασαν στο στρατηγό τους και εκείνος με τη σειρά του τήρησε τη συμφωνία που είχε κάνει με τον ηγούμενο και έφυγαν χωρίς να κάψουν το μοναστήρι.
Ο πολυτιμότερος θησαυρός του μοναστηριού είναι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και το κιούπι με το θαυματουργό λάδι ενώ αρκετά σημαντικά κειμήλια εκλάπησαν σε ληστεία το Σεπτέμβριο του 1980. Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε μικρή απόσταση από τη Μονή, ο επισκέπτης ακολουθώντας ένα μικρό μονοπάτι οδηγείται στο μικρό εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Είναι φτιαγμένο μέσα σε ένα μικρό σπήλαιο λίγο πιο χαμηλά από το σημερινό μοναστήρι. Όλο το χρόνο ρέει αστείρευτα από το βράχο «αγίασμα».
Η Μονή τιμάται στις 15 Αυγούστου, 23 Αυγούστου και 14 Σεπτεμβρίου.
Ωράριο λειτουργίας:
- Χειμερινό ωράριο 9:00 π.μ.- 16:00 μ.μ.
- Θερινό ωράριο 9:00π.μ.- 13:00μ.μ. & 16:30 μ.μ.- 20:00 μ.μ.
Η Ιερά Μονή κάθε Τρίτη παραμένει ΚΛΕΙΣΤΗ
ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ Θ. Λειτουργία 7.30 - 10.00 π.μ.